Wat jouw lichaam je vertelt
Ik was denk een jaar of 28 en ik had al een tijdje lichamelijke klachten. Eczeem aan mijn handen. Een prikkelbare darm en ik was alleen maar moe. Kortom het ging al een tijdje niet lekker met mij. Ik kreeg een tip van een vriendin om eens een keer naar de man te gaan die haar dochter behandelde. Ze sprak vol lof over hem en had het gevoel dat hij mij ook weleens zou kunnen helpen.
Zo lag ik een paar weken later op zijn behandelbank. Wat hij precies deed vond ik toen een beetje zweverig, maar vooruit als het zou helpen vond ik alles goed.
Hij meette mij door en kwam uit op een aantal leeftijden waarin iets gebeurd zou moeten zijn met mij. Een trauma, een gebeurtenis die impact heeft gehad. We begonnen met praten en toen sprak hij de zin uit die mijn leven veranderde. ‘Jij bent niet verantwoordelijk voor andermans geluk’ .
Eerlijk… ik kreeg grote weerstand en ik vond het heel irritant dat hij dat zei. Hij begreep duidelijk niet wat ik bedoelde. Ik probeerde hem uit te leggen of beter gezegd te overtuigen dat het heel normaal is dat je anderen mensen helpt. En toen zei hij het weer ‘jij bent niet verantwoordelijk voor andermans geluk’. Weer kreeg ik weerstand.
Weer kreeg ik enorme weerstand
“Wat bedoelde deze man nu eigenlijk? Bedoelde hij dat ik diegene maar moest laten vallen? Met de boodschap: zoek het maar uit?
Heel eerlijk, ik zag en voelde het toen nog niet.
Wat voor mij nu bijna mijn lijfspreuk is geworden, daar snapte ik toen echt werkelijk waar helemaal niets van. Ik heb heel lang op deze zin moeten kauwen. En toen ineens… ineens viel het kwartje of zeg maar gerust de rijksdaalder.
.
Altijd maar klaar staan voor anderen
Ik stond echt voor iedereen klaar. Ook al werd er niet om gevraagd. Als iemand een probleem had, dan bedacht ik meteen al 3 oplossingen voor de ander. Om de ander maar te helpen, te pleasen. Ik kreeg een schuldgevoel als ik iets was vergeten. Een verjaardag of een belangrijke gebeurtenis in iemand zijn leven. Als mijn ouders gedoe hadden, dan stond ik ertussen als bruggenbouwer. Ik wilde harmonie en geen conflicten. Daar werd ik enorm onrustig van en kon ik dagen mee rondlopen.
Achteraf gezien heeft deze zin mij gebracht waar ik nu sta.
Ik ben aan de slag gegaan met mezelf. Waarom deed ik wat ik deed? Was het echt om iemand te helpen of zat daar stiekem ook een eigen behoefte onder. Ik ben mezelf gaan ontdekken. Wat wil ik nu eigenlijk? Waar word ik gelukkig van? Een hele reis van zelfontwikkeling volgde. Ik kwam erachter dat ik hooggevoelig ben.
Wat doet deze zin met jou?
Mijn grote empathische vermogen zat mij in de weg en ik wilde daar weer mijn kwaliteit van maken en niet mijn valkuil. Nu begeleid ik al meer dan 10 jaar mensen in mijn praktijk met mijn kwaliteit.
Ik vraag me af wat de zin met jou doet?
‘Jij bent niet verantwoordelijk voor andermans geluk”
Herken je dit en zou je iets willen delen of hulp bij willen? Druk dan op onderstaande knop voor een gratis sparringsessie.