Ik onderzocht mijn eigen please gedrag. Ja, waarom deed ik dit eigenlijk? Wilde ik helpen? Voelde ik me schuldig wanneer ik nee zei? Of was het zo een gewoonte geworden dat ik altijd maar ja zei? Weet je, ik wist eigenlijk zelf niet waarom ik deed wat ik deed.
Ik merk dat steeds meer mensen ‘zomaar’ strooien met de term hooggevoeligheid. Daar heb ik moeite mee. Voor mij voelt het dan alsof je dan opeens ‘speciaal’ bent.
Als ik naar mezelf kijk, ben ik een echte gever. Geven is fijn, en geeft mij een goed gevoel. Tegenwoordig geef ik vooral (veel) aan de mensen die mij na staan (of: ook om mij geven) en waarbij ik een ‘ja’ gevoel krijg.
